Bo Tarenskeen (1981) is toneelspeler, schrijver, regisseur en medeoprichter van Theater Na de Dam. Hij studeerde taalfilosofie en politieke wetenschappen in Amsterdam, Potsdam en Berlijn en volgde dankzij een beurs van de VandenEnde Foundation de Regieopleiding aan het RITS in Brussel. Voor zijn afstudeervoorstelling 1000 Zalen won hij in 2009 de Ton Lutz prijs. Hij werkte bij o.a. Frascati producties en Bellevue Lunchtheater, en met makers uit verschillende disciplines. Zo schreef hij in 2012 voor het dansgezelschap ICK Amsterdam de tekst van Addio alla Fine, en samen met neurowetenschapper en psychiater Damiaan Denys maakte hij in 2013 Wat is Angst?
In 2014 won hij het TheaterTekstTalent Stipendium van het Prins Bernhard Cultuurfonds voor zijn toneelstuk over Nederlands-Indië. Met zijn solo Ons vertrouwen is nergens op gebaseerd werd hij datzelfde jaar genomineerd voor de BNG Nieuwe Theatermakerprijs. In 2015 maakte hij zijn eerste muziektheatervoorstelling, EICHMANN, die door elke operarecensent werd neergesabeld.
Voor Nasrdin Dchar en Spinvis schreef hij de voorstelling Voor ik vergeet, die op 4 mei 2016 werd opgevoerd in Koninklijk Theater Carré, in het kader van Theater Na de Dam. In 2017 maakte hij samen met schrijver Joost de Vries KISSINGER. Zijn solo HEIDEGGER, in en tegen de achtergrond van het werk van fotograaf Roosmarijn Pallandt, vormde een volgende stap in zijn serie over ‘het kwade denken’, met SPEER (2019), over architect Rem Koolhaas, als voorlopig laatste van de reeks. Eind 2018 regisseerde Tarenskeen De Indië Monologen, die het hele seizoen in de grote zalen van het land te zien waren. Sinds 2021 werkt hij aan een elfdelige theaterserie over de logicus en taalfilosoof Ludwig Wittgenstein.
In 2022 ging zijn familiedrama Het Indisch interieur in première in ITA. Voor Jacob Derwig schreef hij de monoloog Waar wij voor strijden, die op 4 mei 2023 eenmalig werd opgevoerd in Carré, in het kader van Theater Na de Dam.
In de wereld
Interview met De Morgen over 1000 Zalen (2009): “Theater moet gaan over wat niet af is”
Interview met De Volkskrant over Theater Na de Dam (2010): “Op deze manier schiet 4 mei zijn doel voorbij”
Interview met NRC Handelsblad over ’t Schip (2012): “Als alles goed is, is niets iets waard”
Interview met De Volkskrant over EICHMANN (2015): “Bestaat vrije wil?”
Bij Nooit Meer Slapen van de VPRO op Radio 1 sprak hij 3 mei 2017 over theater, Theater Na de Dam en KISSINGER.
Interview met De Volkskrant over HEIDEGGER (2018): “Die schok die nog altijd natrilt, wilde ik vatten in een voorstelling”
Interview met Het Parool over SPEER (2019): “Theatermaker houdt Hitlers oogappel tegen het licht”
Portret van de theaterfamilie Tarenskeen in De Groene Amsterdammer door Joost de Vries (2019)
Bij VPRO Nooit Meer Slapen sprak hij 6 november 2021 over o.a. Wittgenstein, filosofie, theater, Multatuli en Indische families.
Interview met De Volkskrant over WITTGENSTEIN I (2021) en zijn voornemen elf voorstellingen te maken over een Oostenrijks–Britse logicus.
Kritiek
Over Addio alla Fine (2012):
“Theater en dans overrompelend in balans” ★★★★★ – Marcelle Schots, Theaterkrant
Over Ons vertrouwen is nergens op gebaseerd (2014):
“Tarenskeen speelt een prachtig spel met spel en werkelijkheid. Ik vond het fantastisch.” – Loek Zonneveld, Clash der Recensenten
Over Theater Na de Dam (2015):
“Theater Na de Dam is festival van allure” ★★★★★ – Henk van Gelder, NRC Handelsblad
Over EICHMANN (2015):
“Pretentieus gekunstelde lariekoek” ★ – Roeland Hazendonk, Het Parool
Over KISSINGER (2017):
“Poëtisch en met toegewijde ernst … Een vernuftig opgebouwde zelfbeschuldiging van een diplomaat” ★★★ – Ron Rijghard, NRC Handelsblad
Over HEIDEGGER (2018):
“Een hoogst persoonlijke montage van doorleefde en belichaamde ideeën“ ★★★★★ – Fransien van der Putt, Theaterkrant”
Prachtig solotheater over Heideggers kwaad” ★★★★ – Kester Freriks, NRC Handelsblad
Over De Indië Monologen (2018):
“Tarenskeen heeft de monologen terughoudend, maar effectief geënsceneerd. […] De voorstelling maakt indruk, doordat er geen overdreven moeite wordt gedaan indruk te maken.” – Max Arian, Theaterkrant (geen sterren)
Zie ook het essay van Sarah Sluimer in Vrij Nederland
Over SPEER (2019):
“Een origineel en levendig theateressay” ★★★★ – Vincent Kouters, De Volkskrant
Over Wittgenstein 1 (2021):
“Kom maar door met deel 2!” ★★★★ – Jowi Schmitz, Trouw
Over Het Indisch interieur (2022):
“Een eigentijdse, post–Couperiaanse komedie … Een voorstelling die je niet wil mislopen dit seizoen” ★★★★ – Ron Rijghard, NRC
“Een prachtige metafoor voor een complexe en pijnlijke relatie tot het verleden … die niet wordt uitgesproken maar wel in flitsende dialogen wordt ontrafeld. Vaak buitelend over de even grappige als gênante clichés.” ★★★★ – Sander Hiskemuller, Trouw
Over Waar wij voor strijden (2023):
Theater Na de Dam maakt veel los: weglopers, maar ook staande ovatie in Carré – Het Parool
Waarom liepen mensen op 4 mei weg bij Theater Na de Dam? ‘Ik voelde me tot op het bot vernederd’ – Beschouwing in Het Parool door Lorianne van Gelder
“De slim opgebouwde en vaak heel geestige tekst van Tarenskeen laat zien hoe dicht idealisme en afschuwelijke hoogmoed bij elkaar kunnen liggen.” – Max Arian, Theaterkrant.nl (geen sterren)
“Als de moedige monoloog van Jacob Derwig niet op 4 mei kan klinken, wanneer dan wel?” – Ingezonden opiniestuk in Het Parool door Emile Schrijver
Foto: Hans Dagelet in Het Indisch interieur door Anne van Zantwijk 2022